Ik ben hier nou al een tijdje aan het schrijven, en dat vind ik heel leuk hoor, en sommigen van de lezers misschien ook wel. Maar ik ben dat niet zomaar gaan doen. Ik heb een verhaal en dat wil ik kwijt, daarom ben ik daar aan begonnen.

En ik heb altijd de behoefte gevoeld om ook iets te doen. Maar wat dan? Misschien dat ik door deze stukjes inspiratie opdoe voor dat doen. Zoiets denk ik. Maar ik ben toch vooral een denker, als het op doen aankomt ben ik altijd wat kat-uit-de-boom kijkerig.

Maar goed. Het moet er toch eens van komen. Het boekje dat ik geschreven heb bevat mijn visie. Nogmaals in één zin (het is de ondertitel van het boekje): de evolutie van ons bewustzijn veroorzaakt de evolutie van onze economie.

Wat ga ik met die visie doen? Voor de ontwikkeling van bedrijven wordt vaak gebruik gemaakt van drie vragen die, wanneer steekhoudend en consistent beantwoord, een stevig fundament bieden voor een bedrijf:
1. Wat is je visie?
2. Wat is je missie?
3. Wat is je strategie?

Mijn interpretatie van deze drie vragen (komt niet altijd overeen met hoe anderen dat zien!):
Die visie is jouw beeld van de werkelijkheid, die visie moet wel kloppen met die werkelijkheid natuurlijk.
Jouw missie is wat jij in die werkelijkheid wilt doen, die missie moet passen in die visie.
Je strategie is hoe je dat voor elkaar denkt te krijgen.

Voorbeeld:
1. Als mensen de keuze hebben tussen wachten op een hamburger en onmiddelijk bediend worden, dan kiezen ze voor dat laatste
2. Wij gaan mensen niet meer laten wachten op hun hamburgers, we bedienen ze onmiddelijk
3. We zetten een productielijn op die gefinetuned kan worden op de drukte, zo leveren we altijd zo snel mogelijk – het McDonalds speedy system

Voor de geinteresseerden: The Founder, ik heb hem op Netflix gezien, ik weet niet of hij daar nog staat.

Mijn visie heb ik hierboven al verteld, maar die is nog behoorlijk abstract, hij geeft nog weinig houvast voor een missie. Dus laat ik mijn visie verder concretiseren: ik geloof dat in de tijd die voor ons ligt mensen vanuit dat gegroeide bewustzijn zich anders gaan gedragen, ook economisch. Ze gaan rekening houden met elkaar, en zorgen voor ons, de planeet en de toekomst. Maar als ik voor jou wil zorgen dan moet ik wel weten wat jouw zorg is, hoe ik jou kan helpen. Alle daarvoor benodigde data bestaat al, alleen is die momenteel company confidential en zit in silo’s achter firewalls.

Ik geloof dus dat die data vrij gaat komen, transparantie heet dat. Nu is dat misschien nog ondenkbaar, maar straks excommuniceer je jezelf uit het economisch leven als je je data niet deelt. Dan moet daar nog wel wat gebeuren want we komen nu al om in de data, dus hoe maken we die data-tsunami werkzaam? Daar heb ik wel wat ideeen over, maar daarover een andere keer (iets met linked data, ihb SOLID).

En dan nog wat: economie draait uiteindelijk om beslissingen nemen. Van belang is dus dat in de gremia die beslissingen nemen steeds meer belangen vertegenwoordigd zullen zijn. Ik voorzie dus dat naast die data-tsunami er ook een governancestructuur komt die mee-evolueert met het bewustzijn.

Weer iets abstracter geformuleerd: ik geloof dat het concept geld zoals we dat nu kennen zich in tweeen zal splitsen, in een coordinatiedeel en een besturingsdeel.

Zo, ik denk dat deze visie wat meer houvast geeft voor een missie. Dus waar ligt nou mijn hart in dit speelveld? Ja, dan zijn er wel wat opties. Ik heb bijvoorbeeld een idee voor een app / platform, of eigenlijk standaarden daarvoor (a la html en http). Werktitel: search & share (sens), ik heb het beschreven in addendum I van voornoemd boekje. Mijn droom is dat mensen daarmee de gelegenheid krijgen om samen te werken en te zorgen voor ons, de planeet en de toekomst in plaats van met elkaar te concurreren. Maar let op: dat gaan mensen alleen doen als ze dat zelf willen, dit is het punt waar de bewustzijnsgroei in het spel komt. Ik kan die standaarden dus nu wel maken, ze gaan pas navolging krijgen en werken als er een kritische massa is van mensen die dat ook willen, kunnen en durven doen.

Wat merk ik bij mijzelf? Iedere keer als ik met dat idee naar buiten ga en eigenlijk weinig respons krijg, weinig resonantie waarneem, wat doe ik dan? Dan kruip ik terug in mijn grot en ga lekker verder knutselen aan dat idee. Ik had dat allang waargenomen bij mijzelf, maar daar nooit een consequentie aan willen verbinden. Nou heb ik pas een coach gesproken en die heeft me op het spoor gezet om dat nu juist wel te gaan doen: ga die markt op en kijk wat er nodig is.

Dus nu is de vraag: is er behoefte aan sens? Past sens in de visie van duurzame organisaties? Dus dat ga ik maar eens vragen aan die organisaties. Erger nog, ik draai het om, dit ga ik vragen:
1. Wat is je visie? Waar denk je dat onze economie naartoe gaat, hoe gaat ze zich ontwikkelen?
2. Wat is je missie? Wat wil jij daar aan bijdragen?
3. Wat is je strategie? Hoe ga je dat doen?
4. Waar loop je tegenaan? Obstakels, klopt je visie wel?
5. Wat heb je nodig? Kun je die obstakels omzetten in een springplank? Elk nadeel heb zijn voordeel (Willem van Hanegem!).

Ik heb het gevoel dat bewustzijnsontwikkeling de kern is van wat er momenteel gebeurt. Maar ook dat veel duurzame ondernemers zich daar onvoldoende van bewust zijn. Visies worden dan nodeloos complex en daarmee ook missies en strategieen. Vervolgens wordt het lastig om die op elkaar aan te sluiten. En zo blijft de verbinding buiten beeld.

Het antwoord op die laatste vraag moet mij inzicht geven in de vraag of en hoe er aan sens behoefte is. Misschien spelen er heel andere dingen die veel urgenter zijn, of fundamenteler. Ik durf het nochthans aan omdat al een tijdje het idee postgevat heeft dat we nu moeten verbinden met elkaar (zie ook de opmerking daarover in mijn vorige column over het thema van de alternative economies in Zagreb).

Laatste vraag: wie ga ik dat vragen. Ik denk dat ik mij hier laat leiden door wat er op mijn pad komt. Mijn herenklupje was enthousiast dus die gaan als eerste voor de bijl. Verder zijn alle ideeen welkom!

eerste publicatie: nieuwe mensaberichten 109, mei 2023